Monday, July 26, 2010

ಅನಾಥೆ

ಅಚ್ಚಹಸಿರಿನ ಮುಚ್ಚು ಮರೆಯಲಿ
ಹುಚ್ಚು ಮಳೆಯು ಹೆಚ್ಚು ಬರಲು
ಬೆಚ್ಚಗಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿ ಮರಿಯು
ಮನವ ಬಿಚ್ಚಿ ತೋರಿತು

ನಸುಕಿನಾ ಬೆಳಗಲ್ಲಿ
ಮಸುಕಾದವೇ ನೆನಪುಗಳು
ಉಸುಕಿನಾ ಗೂಡಲ್ಲಿ
ಹೊಸಕಿ ಹೋದವೇ ಕನಸುಗಳು

ಕಂಡೆ ನಾ ಕನಸುಗಳ
ಜಗವ ಕಾಣುವ ಮೊದಲು
ಹಾರುವಾ ಆಸೆಯು
ರೆಕ್ಕೆ ಬಲಿಯುವ ಮೊದಲು

ಬದುಕಲು ಬೇಕು ಛಲ
ಜೊತೆಗಿರಲಿ ಆತ್ಮಬಲ
ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಳು ಮಾತು
ತಾಯಿಯು ಜೊತೆ ಕೂತು



ರಿಂಗಣಿಸುತಿವೆ ತಾಯಿಯ
ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ನುಡಿಮುತ್ತು
ಏನ ಮಾಡಲಿ ನಾನು
ಅವಳಿಲ್ಲ ಈ ಹೊತ್ತು

ಎನ್ನುದರ ಪೋಷಣೆಗೆ
ಬಲಿಯಾಯಿತೆ ಮಾತೆಯ ಬಲ
ಸೇರಿದಳೆ ಭುವಿಯೊಡಲ
ನಾ ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲೇ ಆ ಮಡಿಲ..

ಏನ ಮಾಡಿದರೇನೆ..ಗೆಳತಿ
ಯಾರು ಜೋತೆಗಿದ್ದರೇನೆ
ತಾಯಿಯಿಲ್ಲದ ಮೇಲೆ
ಅನಾಥೆ ತಾನೇ...

3 comments:

Sandeepa G said...

I liked this poem the most...

ಸಂಧ್ಯಾ ಶ್ರೀಧರ್ ಭಟ್ said...

ಏನ ಮಾಡಿದರೇನೆ..ಗೆಳತಿ
ಯಾರು ಜೋತೆಗಿದ್ದರೇನೆ
ತಾಯಿಯಿಲ್ಲದ ಮೇಲೆ
ಅನಾಥೆ ತಾನೇ...
tumba istavaadu saalugalu...

chandada kavite

ಸೌರಭಾ said...

thank u :)